این تیم ملی ما هم نوبرشه دیگه. هی دندون رو جیگر میگذاریم میگیم درست میشه هر روز بدتر میشه. دیروز من موفق نشدم بازی با کره رو ببینم ولی شنیده ها حاکی از اونه که ژنرال هم تا آخرای بازی - به قول یکی از دوستان - نقش یک سرباز صفر رو به خوبی ایفا کرده. من نمی دونم این نیمکت تیم ملی چی داره که هر مربی ای میاد طرفش، جیگرش رو یه جایی قایم میکنه و میاد. ژنرال من که تا دیروز از اینکه سه چهار تا مهاجم تو زمین داشته باشه هیچ باکی نداشت، امروز با یه ترکیب کاملا دفاعی وارد زمین شده و اگر نبود کمی چاشنی خوش شانسی، الان با سه چهار گل از سئول برگشته بودیم. اینا همش به کنار، ترکیب تیم هم همون ترکیب برانکو بود فقط مثل اینکه علی دایی بدبخت زیادی بود. خداییش دیروز با ورود بازیکنان به زمین با همون ترکیب سابق، قیافه دو نفر خیلی دیدن داشته: دادکان و برانکو!!
امیدوارم که ژنرال خودش رو پیدا کنه و دوباره با جوونگراییهاش روح فوتبال ایرونی رو زنده کنه. فکر کنم اگه چهارشنبه، تیم سوریه رو ببریم فرصتی برای غربال تیم ملی داشته باشیم. بابا چه جوری بگیم که از دست امثال فکری، نصرتی، میرزاپور و سایر سوتیهای تیم ملی خسته ایم. تو رو خدا خودت باش ژنرال!!!
ژنرال نون خور هلاكوخان و كيومرثه ، مجبوره فرمونبري كنه.
سینا جان این ژنرال از اولش هم سرباز صفر بوده.فقط الان دوستان به خاطر تحولات تو زندگیشون چشمهاشون را باز کردند و دارند واقعیتها را می بینند.خداییش تحول هم تو زندگی خوب چیزیه حداقلش اینه که دیگه از سر بیکاری اس ام اس به بقیه نمی زنی