هر عقل سلیمی قبل از بازی آلمان-انگلیس، آلمان رو برنده می دونست ولی خب چون من از فوتبال به سبک آلمانها بدم میاد، طرفدار انگلیس مفلوک بودم.
اگر چه یه گل سالم انگلیس مردود اعلام شد ولی برد، بی شک حق ژرمن ها بود و کاپلو و تمیش حرفی برای گفتن نداشتند.
در مورد گل مردود هم من هیچ کسی رو غیر از موجود کم خردی به نام سپ بلاتر، مقصر نمی دونم که در عصر فناوری باید شاهد چنین تصمیمات مضحکی از سوی داوران باشیم. نظریه آقای سپ بلاتر اینه که ورود فناوری به عرصه داوری باعث از بین رفتن جذابیت فوتبال میشه. آخه باهوش مگه جذابیت فوتبال به اشتباهات داوریه که با کم شدن اشتباهات جذابیت از بین بره. اگر این جوری باشه که هیچ کی نباید بازی فوتبال کامپیوتری بازی کنه.
شکر خدا یکی دو تا هم نیست! اشتباه داوری در بازی آرژانتین و مکزیک هم فاحش بود.
از همه اینها که بگذریم نکته ای که تا به حال دقت نکرده بودم این بود که برزیل عجب قرعه آسونی داره. جامهای جهانی قبل یکی از ایراداتی که جدول مسابقات داشت این بود که تیمهای هم گروه در دور نیمه نهایی به هم می رسیدند مثل برزیل و ترکیه در سال 2002؛ اما مثل این که توی این جام، جدول رو طوری تغییر دادند که هم گروه ها تا فینال به هم نخورند.
تا به حال فکر می کردم برزیل و پرتغال و به تبع اون اسپانیا - که با پرتغال بازی داره - در یه سمت جدولند ولی خب برزیل علاوه بر تیم خوبش، شانسش هم مثل همیشه خوبه.
جالبه آلمان، آرژانتین، انگلیس، اسپانیا و پرتغال یه طرف، برزیل، هلند و تا حدودی اروگوئه هم یه طرف. عقل سلیم هم که میگه برزیل، هلند رو می بره، پس باید منتظر یه فینال برزیلی باشیم و به واسطه خستگی تیم های اون سمت جدول، باید منتظر قهرمانی برزیل هم بود.
چقدر هم که از برزیل خوشم میاد!
