- باز این علی دایی یه موفقیت نصفه و نیمه کسب کرد، دور برداشت. ادعای قهرمانی در سه جام برای سال آینده داره!

- من به شخصه از تماشاگرانی که دیروز به شدت علی دایی رو تشویق کردند و باعث تثبیت جایگاهش در پرسپولیس شدند تشکر می کنم. حالا چرا؟ اصولا اعتقاد دارم که علی دایی نشون داده که در عرصه مربیگری، همیشه اول کار رو خوب شروع می کنه ولی بعدش کار تیم رو می سازه. حالا بعد از این که شکست بخوره، همین تماشاگرها هر چقدر هم زور بزنند و تشویقش کنند به حرکات موزون، فایده ای نخواهد داشت و تا همه شون رو دق مرگ نکنه از این تیم برو نیست که نیست.

- باز جای شکرش باقی که فرهاد کاظمی قهرمان نشد. صد رحمت به علی دایی!

- یکی به این خیابانی بگه به خدا سپهر حیدری به جز زدن گل قهرمانی پرسپولیس در دقیقه 96 مقابل سپاهان، خدمات دیگری هم برای پرسپولیس ارائه داده. یعنی الان دو ساله که هر بازی تا چشمش به سپهر حیدری می افته اینو میگه!

سالها پیش اون موقعها که تلویزیون ممد هاشمی رو تماشا می کردیم، یه بار یه فیلم هندی نشون داد که یکی از بخش های اون هنوز هم در ذهنم هست.
ماجرا از این قرار بود که یه مهندسی چون نتونست کار پیدا کنه رفت و شد کارگر یه کارخونه نساجی. یه روزی زد و یکی از دستگاهها خراب شد. مدیر کارخونه اومد و گفت کی می تونه اینو درست کنه، مهندس فیلم ما هم گفت: من! یه چکش از تو کیفش درآورد و یه ضربه زد به دستگاه و دستگاه راه افتاد. حالا داشته باشید دیالوگ بعدش رو:
مدیر: بابت این کار چقدر میخوای؟
مهندس: 1000 روپیه!
مدیر: 1000 روپیه؟ بابت زدن یه چکش، 1000 روپیه؟
مهندس: اون یه چکش فقط یه روپیه میشه ولی اینکه اون یه چکش رو کجا باید زد، میشه 999 روپیه!

علیرغم هندی بودن فیلم، ولی انصافاً نکته اش هندی نبود!