معمولا روزهاي جمعه ساعت يازده - به دلیل نبود برنامه اي بهتر - برنامه ورزش و مردم رو تحمل ميکنم ولي جمعه اي که گذشت (87/06/29) نکته اي در اين برنامه ديدم که در هيچ برنامه ورزشي علي الخصوص برنامه دوست داشتني نود مشابه آن را نديده بودم.
علي دايي - قلدر این روزهای فوتبال ما - مهمان برنامه بود و بهرام شفيع مجري ازلي و ابدي برنامه ورزش و مردم هم سوالاتي از سرمربي تيم ملي مي پرسيد. کمي که دقت ميکردي مي شد فهميد که تمام انتقاداتي که به علي دايي وارد بود در اين برنامه مطرح شد اعم از تعطيلي بيش از حد ليگ، عدم دعوت از کريمي و مهدوي کيا، اختلاف با قلعه نويي و درگيري با خبرنگاران به دليل عدم خويشتنداري سرمربي و سوالاتي از اين دست؛ اما علي دايي برنامه ورزش و مردم 180 درجه با علي دايي برنامه نود و کنفرانسهاي مطبوعاتي تفاوت داشت. نه خبري از درگيري بود نه خبري از تهديد و نه خبري از توهين و عصبانيت و ...! حتي در مواردي مجبور به عذرخواهي نيز شد (مشخصا در مورد خبرنگاران). عادل فردوسي پور و امثالهم جايزه دارند اگر بتوانند سرمربي تيم ملي را - فقط در يک مورد نه بيشتر - مجاب به عقب نشینی کنند، عذرخواهي پیش کش!
اگر چه آقاي شفيع هميشه به عنوان يک مجري نسبتا ضعيف که در اکثر مواقع با مزه پراني هاي بي مورد بحث ها را از حالت جدي خارج مي کند در ذهن من نقش بسته اما نحوه پرسيدن سوالها و بازخواست از افرادي چون سرمربي تيم ملي توسط ايشان مي تواند الگوي خوبي براي خبرنگاران و مجريان ورزشي ما باشد.
